نرمش قهرمانه یا حقیرانه !

سخنان اخیر رهبر جمهوری اسلامی در جمع فرماندهان سپاه مبنی بر نرمش قهرمانه بر دل برخی نشسته است و چند روزی است که در باب آن تفسیرها و سخنان بسیاری شنیده می شود چه در داخل و چه در خارج از کشور یک نکته واضح است که این یک تغییر مواضع تاکتیکی و سیاسی است و دلیل اینکه چرا حالا و بعد از آن همه گردن کشیها برای دنیای خارج و تحمیل فشارهای بسیار بر مردم داخل به این نتیجه رسیده اید تا نرمش قهرمانه از خود نشان دهید چیست؟
تفسیر این نرمش بیش از آنکه قهرمانه باشد حقیرانه است.امروز که شرایط اقتصادی ایران در بحران کامل به سر می برد و رو به برشکستگی است و مشکلات اقتصادی شرایط بسیار دشوار زندگی را در داخل برای مردم ایجاد کرده رهبر مستبد تصمیم به نرمش گرفته اند این نرمش اگر چند سال قبل و پیش از این اتفاقات گرفته شده بود نرمشی قهرمانه نام می گرفت که برای حفظ منافع ملی و مردمی می بود که البته پیش از این رهبر و نظام جمهوری اسلامی نشان داده اند که علاقه ای به ایران و ایرانی ندارند و اکنون این نرمش قهرمانه تنها به این دلیل صورت می گیرد تا بیش از این نظام جمهوری اسلامی در خطر نیافتد و لااقل برای مدتی هم که شده نظام را از لبه پرتگاه سقوط دور کند.
آقای خامنه ای این نرمش شما نرمشی حقیرانه است نه قهرمانه چرا که امروز از روی ضعف تصمیم به این کار گرفته اید نه از روی اقتدار و نه برای منافع ملی که برای حفظ منافع شخصی گروهی و حکومتی.

آ ز ا د ی !

پس ازمدتها بهانه ای یافتم تا باز بنویسم وچه بهانه ای بهتر از آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی و بانوی ستودنی نسرین ستوده که پس از تحمل فشارها و سختیهای بسیار بر خود و خانواده امروز طعم دوباره آزادی را چشید و قلب آزادیخواهان ایران را شاد کرد بر او و خانواده اش مبارک باد این آزادی.

طعم این آزادی از آنجا شیرین است که با مقاومت همراه بود مقاومت در برابر نظام خودکامه جمهوری اسلامی.

امروز بسیاری در این شادی شریکند اما عده ای به نظر می رسد که از مستی چنین خبرهایی فراموش کرده اند که تنها کف حداقلی از خواسته هایی که در خیابانها فریاد زدیم  برآورده شده هنوز فراموش نکردیم سخنان رهبر جبار جمهوری فاشیست اسلامی را در نماز جمعه که فرمان و اجازه هرگونه برخوردی را به جیره خوارانش داد هنوز چشمان مادران به داغ فرزند نشسته تر است چطور می توان فراموش کرد !

هنوز خواست اصلی که محاکمه سران جمهوری اسلامی و در راسشان خامنه ای است برآورده نشده است.

در نظامی که تمام سلسله مراتبش ساختاری بسته و غیر دموکراتیک دارد چگونه می توان امید به شکوفایی داشت هنوز دوم خرداد هفتاد و شش و وعده های اصلاحات دولت خاتمی فراموشمان نشده هنوز 18 تیر هفتاد و هشت و به خون غلطیدن دانشجویان در کوی دانشگاه تهران که در همان دولت به اصطلاح اصلاحات روی داد را یادمان نرفته اصلاحات و اصلاحات طلبی تنها سوپاپ اطمینانی بود و است که در مواقع حساس و بحرانی به نجات نظام جمهوری اسلامی می آید و وای بر ما و کسانی که بازیچه این بازیگران بی هنر سیاست شویم هدف اصلی سرنگونی کل نظام و تمامیت جمهوری اسلامی است نه تغییر آدمکها یی که پس از هشت سال با هم عوض می شوند و نظام و ساختار همان می ماند دل به کمترینها خوش کردن خطایی است که تنها نتیجه اش طولانی کردن عمر نظامی است که پس از سی و چهار سال با وجود تمام جنایتها و ستمهای سیاسی و فرهنگی هنوز پابرجاست این بقا نشان از قدرت نظام خودکامه ندارد تنها دلیل اش کوتاهی ماست امروز آقای روحانی می خواهد همان نقشی را بازی کند که خاتمی سالها قبل بازی کرد با این تفاوت که سیاستها کهنه اند و اگر کمی به حافظه تاریخی خود رجوع کنیم شاهد این سناریوی تکراری خواهیم بود که یک بار شکستش را تجربه کرده ایم و تنها پیروزش رهبر و نظام مستبد بوده اند نه مردم و جامعه مدنی و فرهنگی ایران باشد که جشن بزرگ آزادی را برای آزادی ایرانمان بگیریم.

تصویر: آزادی ستوده اثر مانا نیستانی