بیست و پنج بهمن

امروز بیست و پنجم بهمن دومین سالگرد تجمع خیابانی آزادی خواهان ایران در جواب به فراخوان آقایان موسوی و کروبی در حمایت از مردم تونس و مصر بود روزی که ایرانیان یک بار دیگر نفرت خود را از استبداد و دیکتاتوری در خیابانها فریاد زدند و حمایت خود را از حرکتهای آزادی خواهانه دنیای عرب نشان دادند و نیز سالروز کشته شدن دو تن از بهترین فرزندان ایران  صانع ژاله و محمد مختاری است که  به دست عوامل رژیم در خیابانها به قتل رسیدند تا ایستاده بمیرند چون از نشسته زیستن خسته بودند یاد آنها در خاطر ما ایرانیان همیشه جاودانست و راهشان پر ره روست.
بیست و پنج بهمن ماه سال 89 روزی بود که تبدیل به کابوسی برای حکومت شد و خواب رهبر و مسئولان رژیم را آشفته کرد تجمع بیست و پنج بهمن در حالی شکل گرفت که پس از ماه ها خاموشی اعتراضات خیابانی حکومت بر این گمان بود که توانسته اعتراضات به حق مردمی را سرکوب و خاموش کند و نماد آن را کارناوال 9 دی میدانست و در ماه های قبل از آن تبلیغات گسترده ای را در محور 9 دی انجام میدادند که با این حرکت توانسته اند اعتراضات مردمی و به قول آنان فتنه را پایان دهند و بارها رهبر رژیم و دیگر مسئولان به آن میبالیدند  اما با اجتماع گسترده مردمی در بیست و پنج بهمن 89 تمام محاسبات رژیم به هم خورد و همه ادعاهای رژیم بر توان و قدرت سرکوبش را زیر سوال برد ، پس از آن رژیم که از حضور مردمی در خیابانها شوکه شده بود فردای آن روز دست به اقداماتی مزحک زد مزحکترین آن راهپیمایی نمایندگان رژیم در مجلس بود که به مانند گوسفندانی در طویله می چرخیدند و شعار موسوی و کروبی اعدام باید گردند سر میدادند و گلو های خود را از خشم حقارتی که نصیبشان شده بود پاره می کردند و رژیم که خود را در برابر مردم ضعیف میدید و به این مسئله آگاه شده بود که مردم نه از روی سرکوب بلکه به خواست خود به خانه ها بازگشتند و هر گاه که اراده کنند باز به خیابانها خواهند آمد تصمیم به حصر غیر قانونی (آدم ربایی) رهبران جنبش سبز گرفت و هر گونه ارتباط مردم با آنها را قطع کرد تا شاید بتواند از این طریق مانع از شکل دهی اعتراضات خیابانی شود خیالی واهی که خود حکومت بیش از پیش امروز به آن آگاه است و همچنان شاهد ایجاد محدودیتها و دستگیریهای گسترده با وجود گذشت دو سال از بیست و پنج بهمن در کشورهستیم و میدانیم رژیم این کابوس را در هر لحظه با خود دارد تا به امید یزدان آن روز فرا رسد و ستون پایه های شکسته یِ استبداد در ایران فرو ریزد .