۱۳۹۲ شهریور ۲۹, جمعه

نرمش قهرمانه یا حقیرانه !

سخنان اخیر رهبر جمهوری اسلامی در جمع فرماندهان سپاه مبنی بر نرمش قهرمانه بر دل برخی نشسته است و چند روزی است که در باب آن تفسیرها و سخنان بسیاری شنیده می شود چه در داخل و چه در خارج از کشور یک نکته واضح است که این یک تغییر مواضع تاکتیکی و سیاسی است و دلیل اینکه چرا حالا و بعد از آن همه گردن کشیها برای دنیای خارج و تحمیل فشارهای بسیار بر مردم داخل به این نتیجه رسیده اید تا نرمش قهرمانه از خود نشان دهید چیست؟
تفسیر این نرمش بیش از آنکه قهرمانه باشد حقیرانه است.امروز که شرایط اقتصادی ایران در بحران کامل به سر می برد و رو به برشکستگی است و مشکلات اقتصادی شرایط بسیار دشوار زندگی را در داخل برای مردم ایجاد کرده رهبر مستبد تصمیم به نرمش گرفته اند این نرمش اگر چند سال قبل و پیش از این اتفاقات گرفته شده بود نرمشی قهرمانه نام می گرفت که برای حفظ منافع ملی و مردمی می بود که البته پیش از این رهبر و نظام جمهوری اسلامی نشان داده اند که علاقه ای به ایران و ایرانی ندارند و اکنون این نرمش قهرمانه تنها به این دلیل صورت می گیرد تا بیش از این نظام جمهوری اسلامی در خطر نیافتد و لااقل برای مدتی هم که شده نظام را از لبه پرتگاه سقوط دور کند.
آقای خامنه ای این نرمش شما نرمشی حقیرانه است نه قهرمانه چرا که امروز از روی ضعف تصمیم به این کار گرفته اید نه از روی اقتدار و نه برای منافع ملی که برای حفظ منافع شخصی گروهی و حکومتی.

۱۳۹۲ شهریور ۲۸, پنجشنبه

آ ز ا د ی !

پس ازمدتها بهانه ای یافتم تا باز بنویسم وچه بهانه ای بهتر از آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی و بانوی ستودنی نسرین ستوده که پس از تحمل فشارها و سختیهای بسیار بر خود و خانواده امروز طعم دوباره آزادی را چشید و قلب آزادیخواهان ایران را شاد کرد بر او و خانواده اش مبارک باد این آزادی.
طعم این آزادی از آنجا شیرین است که با مقاومت همراه بود مقاومت در برابر نظام خودکامه جمهوری اسلامی.
امروز بسیاری در این شادی شریکند اما عده ای به نظر می رسد که از مستی چنین خبرهایی فراموش کرده اند که تنها کف حداقلی از خواسته هایی که در خیابانها فریاد زدیم  برآورده شده هنوز فراموش نکردیم سخنان رهبر جبار جمهوری فاشیست اسلامی را در نماز جمعه که فرمان و اجازه هرگونه برخوردی را به جیره خوارانش داد هنوز چشمان مادران به داغ فرزند نشسته تر است چطور می توان فراموش کرد !
هنوز خواست اصلی که محاکمه سران جمهوری اسلامی و در راسشان خامنه ای است برآورده نشده است.
در نظامی که تمام سلسله مراتبش ساختاری بسته و غیر دموکراتیک دارد چگونه می توان امید به شکوفایی داشت هنوز دوم خرداد هفتاد و شش و وعده های اصلاحات دولت خاتمی فراموشمان نشده هنوز 18 تیر هفتاد و هشت و به خون غلطیدن دانشجویان در کوی دانشگاه تهران که در همان دولت به اصطلاح اصلاحات روی داد را یادمان نرفته اصلاحات و اصلاحات طلبی تنها سوپاپ اطمینانی بود و است که در مواقع حساس و بحرانی به نجات نظام جمهوری اسلامی می آید و وای بر ما و کسانی که بازیچه این بازیگران بی هنر سیاست شویم هدف اصلی سرنگونی کل نظام و تمامیت جمهوری اسلامی است نه تغییر آدمکها یی که پس از هشت سال با هم عوض می شوند و نظام و ساختار همان می ماند دل به کمترینها خوش کردن خطایی است که تنها نتیجه اش طولانی کردن عمر نظامی است که پس از سی و چهار سال با وجود تمام جنایتها و ستمهای سیاسی و فرهنگی هنوز پابرجاست این بقا نشان از قدرت نظام خودکامه ندارد تنها دلیل اش کوتاهی ماست امروز آقای روحانی می خواهد همان نقشی را بازی کند که خاتمی سالها قبل بازی کرد با این تفاوت که سیاستها کهنه اند و اگر کمی به حافظه تاریخی خود رجوع کنیم شاهد این سناریوی تکراری خواهیم بود که یک بار شکستش را تجربه کرده ایم و تنها پیروزش رهبر و نظام مستبد بوده اند نه مردم و جامعه مدنی و فرهنگی ایران باشد که جشن بزرگ آزادی را برای آزادی ایرانمان بگیریم.

تصویر: آزادی ستوده اثر مانا نیستانی


۱۳۹۱ بهمن ۲۵, چهارشنبه

بیست و پنج بهمن


امروز بیست و پنجم بهمن دومین سالگرد تجمع خیابانی آزادی خواهان ایران در جواب به فراخوان آقایان موسوی و کروبی در حمایت از مردم تونس و مصر بود روزی که ایرانیان یک بار دیگر نفرت خود را از استبداد و دیکتاتوری در خیابانها فریاد زدند و حمایت خود را از حرکتهای آزادی خواهانه دنیای عرب نشان دادند و نیز سالروز کشته شدن دو تن از بهترین فرزندان ایران  صانع ژاله و محمد مختاری است که  به دست عوامل رژیم در خیابانها به قتل رسیدند تا ایستاده بمیرند چون از نشسته زیستن خسته بودند یاد آنها در خاطر ما ایرانیان همیشه جاودانست و راهشان پر ره روست.
بیست و پنج بهمن ماه سال 89 روزی بود که تبدیل به کابوسی برای حکومت شد و خواب رهبر و مسئولان رژیم را آشفته کرد تجمع بیست و پنج بهمن در حالی شکل گرفت که پس از ماه ها خاموشی اعتراضات خیابانی حکومت بر این گمان بود که توانسته اعتراضات به حق مردمی را سرکوب و خاموش کند و نماد آن را کارناوال 9 دی میدانست و در ماه های قبل از آن تبلیغات گسترده ای را در محور 9 دی انجام میدادند که با این حرکت توانسته اند اعتراضات مردمی و به قول آنان فتنه را پایان دهند و بارها رهبر رژیم و دیگر مسئولان به آن میبالیدند  اما با اجتماع گسترده مردمی در بیست و پنج بهمن 89 تمام محاسبات رژیم به هم خورد و همه ادعاهای رژیم بر توان و قدرت سرکوبش را زیر سوال برد ، پس از آن رژیم که از حضور مردمی در خیابانها شوکه شده بود فردای آن روز دست به اقداماتی مزحک زد مزحکترین آن راهپیمایی نمایندگان رژیم در مجلس بود که به مانند گوسفندانی در طویله می چرخیدند و شعار موسوی و کروبی اعدام باید گردند سر میدادند و گلو های خود را از خشم حقارتی که نصیبشان شده بود پاره می کردند و رژیم که خود را در برابر مردم ضعیف میدید و به این مسئله آگاه شده بود که مردم نه از روی سرکوب بلکه به خواست خود به خانه ها بازگشتند و هر گاه که اراده کنند باز به خیابانها خواهند آمد تصمیم به حصر غیر قانونی (آدم ربایی) رهبران جنبش سبز گرفت و هر گونه ارتباط مردم با آنها را قطع کرد تا شاید بتواند از این طریق مانع از شکل دهی اعتراضات خیابانی شود خیالی واهی که خود حکومت بیش از پیش امروز به آن آگاه است و همچنان شاهد ایجاد محدودیتها و دستگیریهای گسترده با وجود گذشت دو سال از بیست و پنج بهمن در کشورهستیم و میدانیم رژیم این کابوس را در هر لحظه با خود دارد تا به امید یزدان آن روز فرا رسد و ستون پایه های شکسته یِ استبداد در ایران فرو ریزد .

۱۳۹۱ بهمن ۶, جمعه

اعمال حد تا چه حد ؟


دیروز روز تلخی برای شهر شیراز بود شهری که به سوابق تاریخی و فرهنگ و هنرش می بالد شاهد جنایتی کم نظیر در انظار عموم بود.
همه ما شاهد افزایش جرم و بزه در سطح جامعه هستیم که کم و بیش من و شما هم مورد آسیب آن قرار گرفته ایم و هر کدام از ما دلایلی را موجب رشد این مشکلات در سطح جامعه می دانیم که قویترین علتش از نظر اکثریت مشکلات اقتصادی و فقیرتر شدن فقراست که برای بخشی به هر دلیلی بزه را به دنبال داشته و خواهد داشت. هیچکس مخالف برخورد با جرائم صورت گرفته نیست اما گله ما از شیوه برخورد است و اینکه حکومت به جای درست کردن ابرو چشمها را کور می کند تا با آگاهی از روز افزون شدن مشکلات اقتصادی و اجتماعی به این طریق گربه را دم حجله کشته باشد غافل از اینکه این شیوه برخورد هیچگونه قدرت بازدارندگی در دراز مدت نخواهد داشت و بی شک موجب افزایش خشونت خواهد شد اما متاسفانه با وجود سابقه سی و پنج ساله حکومت در اعدام و ایجاد ارعاب امروز شاهد آن هستیم که نه تنها اینگونه شیوه برخوردها کمکی به بهبود شرایط امنیتی در جامعه نکرده بلکه شرایط روز به روز بدتر هم شده ، مذهبیون بر این اعتقاد هستند که این فرمانی الهی است و در مورد مجرم حد و قصاص باید جاری شود و پاسخ من به ایشان این است که در این فرمان تمایزی در مورد قدرت و نفوذ مجرم ذکر نشده و در همان کتابی که به آن معتقدید دستورات بسیار دیگری هم آمده که تنها نمونه ای از آن این است که اختیار سکوت در برابر ظالم جایز نیست و اگر شما عمل گرا هستید پس چرا امروز ساکتید ؟
به امید روزهای روشن و داشتن جامعه ای سالم . . .

۱۳۹۱ بهمن ۳, سه‌شنبه

نسرین ستوده به زندان بازگشت.


ساعت بیست و سه دیشب نسرین ستوده به زندان بازگشت تا فرزندانش نیما و مهراوه همچنان دور از آغوش مادر کودکی کنند .

۱۳۹۱ دی ۱۹, سه‌شنبه

آقا شوخی انتخاباتی نکنید . . .

امروز جناب خامنه ای رهبر خودکامه و فرزانه جمهوری اسلامی در میان عده ای از به اصطلاح هوادارنش سخنانی به میان آورد که خوراک همان جیره خواران اطرافش بود سخنانی که تنها جای گفتنش در میان هوادارنش است تا با سر دادن شعار حمایت خودشان را از رهبرشان ابراز دارند و مهر تایید بزنند بر سخنانی که بی شک در افکار خودشان هم اعتقادی به آن ندارند. وقتی این تصاویر رو میبینم برایم مثل یک شو تلویزیونی میمونه که رهبر فرزانه مثل یک خواننده بی هنر برای هوادارانش آهنگ درخواستی اجرا میکند و طرفدارانش برایش هورا میکشند ، اما غافل از اینکه ایران ما و مردمش خلاصه در فضای این سالن نیستند و بیرون از این جمع کوچک مردمی هستند که ذره ای برای سخنان آقا ارزش قائل نیستند.
مضحک ترین سخن امروز شما حضرت آقا این بود که با ابروهای گره کرده اعلام میکنید که انتخابات در ایران آزاد است و در این سی و چهار سال همیشه انتخابات آزاد برگزار شده ! آقا شوخی انتخاباتی نکنید تورو خدا که خودتان هم خوب میدانید که اینگونه نبوده و الا اینقدر به جنب و جوش نمی افتادید که آن را به مردم اثبات کنید ، حضرت آقا برای نفی آزادی انتخابات در ایران همان یک شورای نگهبان و نظارت استصوابی اش کافی است حالا چه رسد به نحوه برگزاری و آنچه با مهندسی مریدانتان و دخالت نظامیان از صندوق در می آورید مانند آن شعبده بازی که کبوتری در کلاه میگذارد و مار در می آورد ، حضرت آقا این چگونه انتخابات آزادیست که دو تا از کاندیدهای انتخابات قبلی امروز نزدیک به دو سال است که در حصر به سر میبرند؟ آقا بهترنیست جهت یادآوری یک نگاهی به لیست زندانیان پس از انتخابات بیاندازید و همچنین اسامی کشته شدگان پس از انتخابات 88 رو یک بار دیگه مرور کنید پس از گذشت نزدیک به چهار سال هنوز زندانهای شما پر است از بهترین فرزندان ایران که تنها جرمشان اعتراض به همین انتخابات به گفته شما آزاد است و پاسخ شما چه چیزی بهتر از اسلحه و چه جایی بهتر از زندان بود ، این معنای آزادی و انتخابات آزاد است ؟
حضرت آقا دنیات رو خیلی کوچک کردی و فضای اطرافت رو خیلی محدود در نظر گرفتی به عنوان یک ایرانی به شما میگم که ایران ما بسیار بزرگتر از اون حدودی است که برای خودتان ترسیم کردید و مردمان ایران بسیار بیشتر و متفاوت تر از آن عده اندکی هستند که به دور خود جمع کرده اید حضرت آقا انتخابات به اصطلاح آزاد شما ارزانی خودتان ما را با شما کاری نیست و دیگر امروز طلبی بزرگتر از رای دزدیده مان داریم امروز ما طلب ایرانمان را داریم .

۱۳۹۱ دی ۱۰, یکشنبه

وضعیت جسمی نسرین ستوده


دوشنبه هفته گذشته نسرین ستوده برای شرکت در مراسمی که در منزل مادرش و برای گرامی داشت یاد مادر وی برگزار شده بود تحت الحفظ ماموران امنیتی چند ساعتی حضور پیدا کرد تا میزبان میهمانانی باشد که برای ادای احترام و عرض تسلیت آمده بودند. سایت کلمه مطلبی را از قول یکی از شاهدان حاظر در مراسم منتشر کرد که شرح حال وضع جسمی او و حال و هوای متاثر از حضور نسرین ستوده در خانه است .

شرح مطلب در لینک زیر:

                                                نسرین ستوده در یک اپیزود; داغدار مادر، شادمان دیدار

کارناوال 9 دی



9 دی سالروز شکل دهی کارناوال حکومتی در حمایت از جمهوری اسلامی و ولایت فقیه اش است که حکومت تلاش دارد آن را به عنوان یک روز ملی در تقویم و تاریخ موجودیت خودش و برای اثبات حقانیتش جای دهد کارناوالی مضحک که به خواست حکومت  تدارک دیده شد تا پاسخی باشد در مقابل اعتراضات و حرکتهای اجتماعی و مردمی شکل گرفته پس از کودتای انتخاباتی 88 و بهانه شکل دهی آن را بیش از بقیه رویدادها حوادث رخ داده در روز عاشورا سال 88 دانست روزی که خون تعدادی از مردم ایران به زمین ریخته شد و حکومت دست به جنایتی دیگر زد آن هم در روزی که به اعتقاد مسلمانان و به خصوص به گفته و توصیه رهبران مذهبی روزی است از ماه حرام که نباید هیچ خونی بر زمین ریخته شود اما این حکومت بود که به فرمان رهبرش خامنه ای مرتکب این جنایت شد و یک بار دیگر ثابت کرد که بالا بردن پرچم اسلام و سپر کردن قرآن و احکام اسلامی نیرنگی بیش نیست و حاظرند برای حفظ قدرت و مقامشان دست به هر کاری بزنند و پا روی هر عقیده ای بگذارند.
حکومت کارناوال 9 دی را تشکیل داد تا به عبارتی دست پیش بگیرد تا پس نیافتد خواست تا با این حرکت سرپوشی بر جنایاتش در رویدادهای گذشته و عاشورای خونین بگذارد و خود را محق جلوه دهد اما همه شاهد بودیم که حکومت به حقیرانه ترین شکل شکست خورد و این شکست در تاریخ 25 بهمن 89 به حکومت نشان داده شد و مردم بار دیگر با حظورشان در خیابانها و با فریاد آزادی نشان دادند که به اختیار خود به خانه ها برگشتند نه به جبر حکومت یا تحت تاثیر از نمایشات و کارناوالهای حکومتی و با حضورشان گفتند که هر گاه اراده کنند و لازم بدانند حکومت را با چالش مواجه خواهند کرد .
 پس از گذشت بیش از سی سال از حکومت جمهوری اسلامی مردم و جامعه شناخت کاملی نسبت به شیوه شکل دهی این نوع تجمعات توسط حکومت را دارند تجمعاتی که با برنامه ریزیهای بسیار گسترده و پر هزینه تلاش میکنند تا عده ای را به خیابانها بکشانند تا در رسانه های خود با ترفندهای مختلف آن را پر شور نشان دهند تجمعاتی که برای شرکت کنندگانش هر نوع امکاناتی فراهم میشود تا تشویق به شرکت در نمایشات خیابانی حکومت شوند امکاناتی از جمله سرویس برای رفت آمد تظاهر کنندگان و جمع کردن و شکل دهی گروهها و دسته های مختلف وابسته به حکومت از شهرستانها و روستاهای اطراف پایتخت و انتقال آنها به پایتخت برای شلوغ جلوه دادن تجمعات و پذیرایی از شرکت کنندگان با ساندیس و کیک تا شارژ اعتباری تلفن همراه و یا پاداشهای مالی و دادن مرخصی های تشویقی برای افراد مربوط به ارگانهای نظامی و اداری و . . . بسیار خدمات دیگر تنها برای اینکه عده ای را تشویق به شرکت در اینچنین کارناوالهایی کنند و همچنین تعداد بسیاری که بسته به شغل و موقعیتی که دارند به خصوص نظامیان مجبور به شرکت یافتن در این تجمعات میشوند که عدم شرکتشان می تواند مشکلاتی را برای خود و خانواده شان فراهم کند غافل از اینکه راه اندازی اینچنین تجمعاتی برای اثبات مشروعیت برای نظام دیگر در جامعه رنگ و بویی ندارد و بیشتر نشان ضعف و حقارت حکومت است که مجبور است هر از چندگاهی حقانیت و مشروعیتش را با هزینه بسیار بالا به مردم خودش ثابت کند اما چه سود . . .

۱۳۹۱ آذر ۱۹, یکشنبه

هر روز روز دانشجو


16 آذر ماه رو به نام روز دانشجو می شناسیم روزی که به مناسبت سالگرد کشته شدن سه نفر از دانشجویان دانشگاه فنی تهران در سال 1332 و اعتراضات دانشجویی به از سرگیری مجدد رابطه با بریتانیا و سفر ریچارد نیکسون معاون وقت رییس جمهور آمریکا به ایران شکل گرفت و حوادثی که در پی این اعتراضات رخ داد موجب شد تا این روز توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که مرکز تجمعات و مباحث دانشجویان مخالف حکومت پهلوی بود روز دانشجو نام بگیره .
اکنون که روز دانشجو را گرامی میداریم 59 سال از آن تاریخ می گذرد 59 بار سالروز 16 آذر گرامی داشته شد تا یاد و نام تمام فعالین دانشجویی گرامی داشته شود و خواسته های خود را تکرار کنند ، دانشجویانی که امروز پس از گذشت 59 سال همچنان به دنبال کسب حقوق و آزادی های انسانی خود و جامعه شان هستند .
در تمام این سالها بارها دانشجویان به بهانه های مختلف مورد تعرض حکومت قرار گرفتند و در 33 سال اخیر و با توجه به شکل گیری حکومت جمهوری اسلامی می توان به جرات گفت که این برخوردها روز به روز شدیدتر و خصمانه تر شده است . دانشجویانی که تنها سلاحشان قلم و کلامشان است از جانب حکومت هیچگاه تحمل نشده اند و اگر سخنی بیان کردند با انواع تهمتها و برخوردها رو به رو شدند، شاید همه ما 16 آذر را با نام و یاد دانشجو می شناسیم اما اگر در تاریخ رویدادهای پیش آمده در این سالها نگاهی بیاندازیم میبینیم که چه بسیار حوادثی در تاریخهای متفاوتی روی داده که هر کدام از آنها خود میتواند یادروزی برای زنده نگهداشتن نام دانشجو و جنبش دانشجویی باشد.
هیچکدام از ما 18 تیر هزار و سیصد و هفتاد و هشت را از خاطر نبرده ایم روزی که حریم و حرمت دانشجو شکسته شد و به فرمان رهبران و مسئولین نظام کوی دانشگاه به خون کشیده شد تا لنکه ننگ دیگری بر پیشانی نظام جمهوری اسلامی نشانده شود و نام دانشجویانی همچون ; عزت ا... ابراهیم نژاد ، فرشته علیزاده ، تامی حامی فر و اکبر محمدی برای همیشه در یاد و خاطره ها نقش ببندد دانشجویانی که جان خود را در راه آزادی خود و ایران نثار کردند ، پس از آن سالها همچنان در یاد و سالروز 18 تیر در دانشگاههای ایران یاد و خاطره این عزیزان گرامی داشته می شود.
امروز که بیش از سیزده سال از آن رویداد می گذرد جنبش دانشجویی ایران شاهد رویدادهای بسیاری بوده که پس از اتفاقات تیر ماه سال هفتاد و هشت می توان جدی ترین حوادث شکل گرفته را حوادث پس از کودتای انتخاباتی سال 88 دانست برخوردهایی که در پاسخ به اعتراضات بر حق مردمی و دانشجویی به کودتای انتخاباتی از سوی حکومت شکل گرفت و با حمله به خوابگاه و کوی دانشگاه تهران حریم دانشگاه را بار دیگرشکستند که موجب شد دانشجویان بسیاری کشته ، مصدوم و دستگیر شوند برخوردهای وحشیانه ای که بوسیله عوامل لباس شخصی ، سپاه و نیروهای انتظامی صورت گرفت از یاد و خاطره دانشجو و جامعه ایرانی هرگز پاک نخواهد شد و دستان خونین نظام از ریختن خون این فرزندان ایران هرگز شسته نخواهد شد . امروز چه بسیار دانشجویانی که همچنان در زندانهای رژیم به سر میبرند زندانیانی همچون : مجید توکلی ، مهدیه گلرو ، بهاره هدایت ، مجید دری و بسیار دانشجویان دیگری که به عنوان دانشجوی ستاره دار از تحصیل محروم گشتند .
اکنون پس از گذشت این سالها و رویدادهای مختلف جنبش دانشجویی ایران همچنان زنده و پویاست و در مسیر خود برای کسب حقوق اولیه انسانی مردم و آزادی میهن تلاش می کند مسیری که بی شک راه آزادی ایران و ایرانی از آن خواهد گذشت .
  

۱۳۹۱ آذر ۱۵, چهارشنبه

خوشحالم


فقط می خوام بگم خوشحالم نمیدونم چقدر اما خوشحالم خوشحال از گرفتن حق خوشحال از شادی یک مادر خوشحال از آزادی یک کودک خوشحالم برای خوشحالی یک خانواده خوشحالم که یک ستاره همچنان خواهد درخشید بر آسمان ایرانم خوشحالم . . .